آشنایی با ساز ویولن
ساز ویولن (violin) سازی زهـی و آرشه ای می باشد. و کوچک ترین عضو سازهای زهـی آرشه ای شناخته شده اند. در زمان نواختن معمولا روی شانه چپ قرار می گیرد. و با آرشه که در دست راست نوازنده است نواخته می شود. به طور کلی ویولن در هنگام نواخته شدن با 3 نقطه چانه، شانه و دست چپ در تماس است. و هر کدام از این نقاط قسمتی از بار دست گرفتن ساز را به دوش می کشند. این ساز از ۵۸ قطعه گوناگون ساخته می شود. و وزن آن در حدود ۴۰۰ گرم است. ویولن از بخش های زیر تشکیل شده است:
ساختار ویولن
- پیچک یا حلزونی
- گوشی ها
- شیطانک
- دسته ویولن
- گریف
- صفحه رویی ویولن
- صفحه پشتی ویولن
- کلاف
- F یا سوراخ صدا (شکاف صدا)
- خرک
- سیم گیر
- دکمه سیم گیر
- نوار یا زه یا کلاف دور
- پل(رابط صفحه رویی و پشتی ویلن)
- تاندون یا پیچ تنظیم کوک
- پیچ تنظیم آرشه
- پاشنه آرشه (مو گیر آرشه)
- سیم پیچی تزیننی آرشه
- چوب آرشه
- سر آرشه
- موهای آرشه
تاریخچه ساز ویولن
تاریخچه ساز ویولن در اروپا مـر بوط به قرن ۹ میلادی است. خیلی از صاحب نظران بر این باورند. که ویولن تکمیل شده ساز رباب است. فرم های اولیه ویولن دارای سوراخی بودند. که بر روی ساز تعبیه شده بود. اما بعد از مدتها این روزنه از بدنه سازها حذف شد. و این ساز با ۳ سیم سر آغاز ساز ویولن تکامل یافته در سال های آینده شد.
امکان یادگیری ساز ویولن برای کودکان
بله همانطور که ویلن سایز کوچک مخصوص کودکان هم طراحی شده است. از سنین پایین هم می توانند به فراگیری ویولن بپردازند. برترین سن برای آغاز نوازندگی از دوران کودکی است. توجه نمایید که در این سنین اگر چه فراگیری کودکان بسیار بالا می باشد. اما به علت زود خسته شدن کودکان از کارهایی که نیاز به تمرکز زیادی دارد. بهتر است برای پیشرفت بیشتر، زمان تمرینات آنان را کوتاه تر و به دفعات بیشتر تقسیم نمود.
چه سنی برای آموزش ساز ویولن به کودکان مناسبتر است؟
متداول ترین پرسش خانواده ها در آموزش موسیقی به فرزندانشان این است. که سن مناسب یادگیری چه زمانی می باشد؟ معمولا ۴ الی ۵ سالگی سنی است که معمولا کودکان می توانند نت را فرا بگیرند. و نواختن یک ساز را آغاز نمایند. اما با وجود این در سنین کم تر نیز می توان موسیقی را در قالب بازی های کودکانه و با کمک گرفتن از تجهیزات کمک آموزشی به کودک ارائه نمود. که این روش امروزه در خیلی از مراکز پیش دبستانی کشور نیز رایج است. بنابراین اگر خانوادهها تمایل دارند تا فرزند آن ها به صورت کاملا جدی موسیقی را دنبال نمایند، بهتر است این کار از حدود سن ۵ سالگی فرزندشان با ارف و موسیقی کودکان انجام دهند.
اصول اولیه فراگیری ساز ویولن
عامل مهمی که می تواند کیفیت شنیداری هنرجو و تمرکز وی روی حرکت آرشه و عمل کرد درست انگشتان را بالا ببرد، سلفژ است. در انتخاب نمودن ساز و آرشه دقت نمایید.
وضعیت بدن در حالت کلی
وضعیت مناسب بدن، و ضعیت راحت و طبیعی آن است، طوری که جهت حفظ تعادل بهتر است. یک پا را به طور سبک و راحت، جلوتر از پای دیگر قرار دهیم. ویولن بایستی به گونه ای گرفته شود که به بدن فشاری وارد نگردد. و اگر احساس ناراحتی و یا درد در هر یک از اعضای بدن بود. بدون شک استیل گرفتن ویولن اشتباه است. و باید تصحیح شود. نادرست گرفتن ویولن علاوه بر ایجاد درد و آسیب رساندن به نقاط مختلف بدن، در صدای ایجاد شده و نحوه ی نوازندگی و کیفیت آن تاثیر مستقیم دارد.
شیوه نگه داشتن اصولی ساز ویولن
ویولن را بدون کمک گرفتن از بازوی چپ، درست بین فک و شانه چپ جایگزاری کنید. جهت اطمینان از صحیح بودن نحوه نگه داشتن ویولن، بازوی چپ تان را به اطراف حرکت دهید.
شیوه نگه داشتن آرشه
نوک انگست شست را در مقابل موگیر (پاشنه آرشه) قرار دهید. و آرشه را در وسط دست قرار دهید. چوب آرشه را از زیر دومین بند انگشت نشانه و نوک انگشت کوچک بگذرانید. انگشت شست را خیلی خمیده و یا خیلی راست نگذارید. بلکه کمی قوس دار نگه دارید.
وضعیت بازوی راست
سعی کنید که بازو، نرمی خود را حفظ نماید. و مراقب باشید. که آرنج نه زیاد بالا و نه زیاد پایین قرار بگیرد. برای آرشه کشی بر روی سیـم های “می” و “لا” بازو در امتداد بدن پایین می آید. و بر روی سیـم های “ر” و “سل” مقداری بالا مـی رود.
وضعیت آرشه با سیم
آرشه را همیشه با خرک موازی کنید. آرشه را طوری به طرف نوک آن حرکت دهید منظور آرشه راست است که پشت دست، با ساعد در یک راستا (در وسط آرشه) باشد.
اجرای کنسرت تابستان 98