آشنایی با الفبای موسیقی(نت)
الفبای موسیقی نت نام دارد. نُت یا نوت، در موسیقی در ۲ معنی استفاده می شود : یکی به معنی واحد صدائی با فرکانس ثابت که نامی بر آن گذاشته شده است. که در متون کهن فارسی به آن نغمه گفته می شود. دیگری به معنای نمایش یه نشانه نوشتاری هر یک از این صداها. در معنای اول نت ها ۷ نام به منظور نوشتن اصوات موسیقایی می باشد.
در ایران به پیروی از فرانسه و ایتالیا نت ها به این صورت نامگذاری می شوند: دو – ر – می – فا – سل – لا – سی (do, re, mi, fa, sol, la, si). روش های نامگذاری دیگر نیز وجود دارد. که نت ها را با اصطلاحات «A, B, C, D, E, F, G» عنوان می کنند.
فهرست:
- آموزش موسیقی ارف
- آموزش موسیقی به کودکان
- آشنایی با آلات موسقی
- روانشناسی موسیقی کودک
- آموزش بلز در تبریز
- موسیقی و رشد کودک
- مربی موسیقی کودک
معنای نت در موسیقی
نت در الفبای موسیقی به تنهایی نشانه ای است از یک صدای معین و در متون موسیقیایی از آن به منظور نمایش نسبی مدت و زمان اجرای یک صوت خاص به کار برده می شود. نوشتن موسیقی با کمک نت اجرای آن را آسان و به درک و تجزیه و تحلیل اثر کمک می کند.
خطوط حامل
در این روش A همان نت «لا» (la) است. این اسم ها بیانگر نواک اصوات می باشند. در معنی دوم، برای مکتوب کردن اصوات موسیقی، این صداها را طبق قواعد خاصی بین یا روی پنچ خط افقی می نویسند که به نام خطوط حامل شناخته می شوند.
خطوط حامل از پایین به بالا شمرده می شوند. به این معنای که نتی که روی خط پایین تر نوشته شود. صدایی بم تر از نتی است. که بر روی خط بالاتر نوشته شده است. به این ترتیب نام نت از روی جائی که روی خط های حامل قرار دارند. مشخص می شود. دیگر مشخصات نت مانند طول آن (مدت زمان امتداد یافتن آن صدا) و… را نیز با شکل های قراردادی که برای نت طرح شده نمایش می دهند. نت های متوالی را از چپ به راست می نویسند.
صدا سازی چیست؟
خیلی از تکنیک هایی که در حال حاضر به عنوان صدا سازی می شناسیم نتیجه تلاش های استادهای زیادی در کل دنیا در حوزه حنجره و گفتار درمانی میباشد. به همین علت افرادی موفق تر خواهند شد که کنار مربی آواز، که به این تکنیک ها مسلط می باشند و آموزش آواز ببینند. پیشنهاد ما هم به شما این است که با کمک دوره های آموزش صداسازی و خوانندگی آکادمی، احتمال آسیب های حنجره را کاهش و تقویت مهارت های صوتی، افزایش بیابد.
شیوه ی نگارش نت ها
پس از یادگیری نام نت ها نوبت به شیوه نگارش آنها می رسد. جهت نوشتن نتها روی کاغذ از خطوط حامل یاری می گیریم. خطوط حامل شامل 5 خط افقی موازی با هم می باشد که نتها نسبت به موقعیت شان روی آن ها نوشته می شوند. محل قرار گیری نت ها روی این خطوط حامل میباشد که فرکانس و نوع آن نت را مشخص می کند.
علاوه بر خطوط حامل از یک سری خطوط عمودی نیز به کار می رود که خطوط میزان نام دارند.
در زمان نگارش نت ها یک علامت خاص در سمت چپ خطوط حامل نوشته می شود که کلید نامیده می شود.
در حوزه شیوه نگارش نت ها شامل خطوط حامل ، کلید و…
تئوری موسیقی
دانشی که به قواعد نوشتن نت های موسیقی و مقولات مرتبط با آن می پردازد. تئوری موسیقی نام دارد. در شکل روبرو توالی نت ها نشان داده شده است. این نت های مختلف که به شکل دایره های کوچکی (بعد کلید سل ) رسم شده اند. به این دلیل که نت ها در اینجا به شکل دایره های کوچک می باشند. پس طبق قرار داد هر کدام از آن ها دارای زمانی معدل چهار ضرب است. در اصطلاح موسیقی، هر نتی که به شکل دایره ای کوچک باشد. گرد نامیده می شود.
معنی نُت موسیقی
نُت (به انگلیسی: Note) اصطلاحی در موسیقی، که ۲ معنای عمده دارد:
نشانه‌ای است در یادداشت های موزیکال برای نشان دادن نسبیِ مدت و زمان اجرای یک صوت، نتها مانند «اتم‌ها» بسیاری از موسیقی های غربی هستند: تجزیه و تحلیل اجزای یک اثر موزیکال که ایفای آن را آسان می نماید، درک موسیقی، و آنالیز.
اصطلاح نت یا الفبای موسیقی می تواند در هر دو معنیِ عام و خاص
مثل هنگامی که می گوییم قطعه ی تولدت مبارک با دو نت هم صدا آغاز می گردد. و دیگری قطعه با دو بار تکرار یک نت شروع می شود. در حالت قبلی، اصطلاح «نت» به یک عمل موسیقایی اشاره می نماید. و در دومی، در این حالت به تعدادی از اعمال موسیقایی با یک صوت معین اشاره می نماید.
علامت ها و نشانه های تغییر دهنده صدا الفبای موسیقی
علائمی که در سمت چپ نت‌های موسیقی می آیند. و بدون تغییر در مکان آن ها بر روی حامل باعث تغییر فرکانس نت ها می شوند. این علائم عبارتند از: ♯ (دیِز) و ♭ (بِمُل) و X (دوبل دیِز) و (دوبل بِمُل) و ♮ (بِکار) هستند.
در موسیقی ایرانی دوعلامتِ سُری و کُرُن نیز وجود دارد.
♯ (دیِز): هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد، آنرا نیم پرده زیر تر می کند.
♭ (بِمُل): هرگاه سمت چپ نتی قرار داشته باشد، آن را نیم پرده بم‌ت ر می کند.
X (دوبل دیِز): هرگاه سمت چپ نتی قرار بگیرد، آن را یک پرده زیر تر می نماید.
(دوبل بِمُل): هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد، آن را یک پرده بم تر می کند.
♮ (بِکار): هرگاه سمت چپ نتی قرار بگیرد، سبب خنثی شدن نشانه تغییردهنده می‌شود. و نت به حالت طبیعی بر می گردد.
نامگذاری نت های موسیقی یا الفبای موسیقی
در نت نویسی موسیقایی، علامت های تغییر دهنده قبل از نتها قرار می گیرند. تغییرات سیستماتیک روی هفت نت در گام ها را می توان در سرکلید نوشت، با توجه به این که آن ها روی تمامی نت های مورد نظر در قطعه تأثیر دارند. تأثیرات سرکلید و علامت های تغییردهندهٔ محلی (عرضی) با هم ترکیب نمی شوند.
اگر سرکلید ♯G را نشان می دهد، علامت عرضی ♭ آن را به ♭G تغییر می دهد. نه به ♮G، اما بعضی اوقات این نوع از علامت های تغییردهنده نادر به‌معنی ♮ (طبیعی)، همراه با یک ♭ برای واضح کردن آن کاربرد دارد. همچنین (و عموماً)، علامت در سرکلید همراه با علامت ♯ به‌معنای دوبل دیز است نه سه دیز.
جدول کامل گام کروماتیک بر مبنای C4 یا دوی میانی
جدول کامل گام کروماتیک بر مبنای C4 یا دوی میانی در زیر آورده می‌شود:
تفاوت نظام های هجایی و الفبایی
نظام هجایی در الفبای موسیقی
نظام هجایی در کشور‌های ایتالیا و فرانسه (و نیز در ایران به پیروی از فرانسه) معمول گردیده است. در قدیم مطابق با تئوری موسیقی قرون وسطایی از شش هجا تشکیل می شده که عبارتند از:
هجا‌های شش گانه را کشیشی موسیقی دان از اهالی فرانسه و مقیم ایتالیا بنام گوییدو د. آرتسو، از شعر مناجات گونه‌ی زیر که آهنگ آن را به احتمال زیاد خود ساخته بود، انتخاب کرد و آن را بخاطر سهولت از بر کردن اصوات موسیقی و درک زیر و بمی شان نسبت به هم به شاگردان و سرایندگان خود آموزش می داد.
Ut queant laxi resonare fibris Mira gestorum famuli tuorum solve poluti labireatum Sancte Johannes.
در قرن های بعد که نظام شش نتی گسترش پیدا کرد و به هفت نت موسیقی امروزی رسید، هجای سی بر آن اضافه گردید و همچنین هجای اوت که در نت خوانی سخت بود به هجای دو تبدیل گردید.
